Blaasontsteking bij paarden

Blaasontsteking bij paarden komt niet heel vaak voor.

Soms is het lastig voor de eigenaar om te herkennen, maar het paard kan nare klachten hebben.

Hoe komt je paard eigenlijk aan een blaasontsteking?

En hoe wordt dit behandeld?

Paarden Pro zocht het voor je uit.

Blaasontsteking bij paarden

Blaasontsteking, officieel Cystitis genaamd, is een intense gezondheidsklacht bij paarden. Het houdt in dat de wand van de blaas ontsteekt, wat fikse pijnen met zich meebrengt. Wanneer de ontsteking onbehandeld blijft, kan het zelfs tot nierfalen en de dood leiden.

Vaak is een blaasontsteking een bacteriële infectie, maar kan ook veroorzaakt worden door irritatie. Deze irritatie kan optreden wanneer het dier tumoren heeft, blaasgruis (stenen) of poliepen (woekering van slijmvlies).

Doorgaans hebben merries vaker last van blaasontsteking dan hengsten. Hun urineweg is kort en zit dus dicht bij de “buitenwereld”, waardoor de interne flora gemakkelijk verstoord wordt.

Bij hengsten echter, wordt vaker blaasstenen of blaasgruis gezien. Blaasstenen kunnen ook in de nieren voorkomen en bestaan vaak uit gekristalliseerd of samengeklonterd calcium.

Wanneer er teveel calcium wordt opgenomen door de darm, zal de urine melkachtig wit kleuren. Het nare is, dat de blaaskristallen of “stenen” de urinebuis geheel of gedeeltelijk kunnen afsluiten. Dit zal in de meeste gevallen tot veel pijn en ophoping van afvalstoffen leiden.

Bij merries komen blaasstenen niet zo vaak voor. Echter, na het veulenen of andere invasieve gebeurtenissen bij het urogenitaal stelsel hebben zij een verhoogde kans op infectie.

Dit klinkt verschrikkelijk, maar hoe kom je er nu achter dat je paard blaasklachten heeft?

Blaasontsteking bij paarden: Symptomen

Een beginnende blaasontsteking bij paarden valt niet erg op. Het eerste wat je als eigenaar zult merken, is het veranderende plasgedrag van je dier. Ook kan de lichaamstemperatuur stijgen, wanneer de infectie zich verergert.

Maar wanneer zie je nu precies een blaasontsteking? Paarden Pro geeft je de belangrijkste symptomen:

• Algehele onrust
• Gevoeligheid rond het kruis
• In plashouding blijven staan zonder te plassen
• Lichte incontinentie
• Lichte koliek aanvallen
• Persen tijdens het plassen
• Pijnklachten tijdens het plassen (kreunen)
• Stijve achterhand (in zeer heftige gevallen)
• Troebele urine, normaal is dit helder
• Vaak, maar in kleine hoeveelheden plassen
• Verhoogde lichaamstemperatuur of koorts (soms)
• Verkleurde urine (van roze-rood tot roodbruin)

Onbehandeld kan een blaasontsteking doorslaan naar de nieren en levensbedreigend worden. Maar hoe pakt men zo’n gevoelige ontsteking aan?

Blaasontsteking bij paarden: Behandelen

Om een blaasontsteking bij paarden te kunnen diagnosticeren, heeft de dierenarts een urinemonster nodig. Het is belangrijk dat deze urine na het begin en voor het einde van de plasstraal opgevangen wordt. Niet geheel aan het begin, en ook niet geheel aan het einde.

De dierenarts kijkt naar de aanwezigheid van bacteriën, witte bloedcellen (ontstekingswaarden) en bloed in de urine. Hiernaast wordt er gekeken of er voldoende afvalstoffen in de urine zitten, wat aantoont dat de nieren goed werken.

Om de bacteriële boosdoener vast te stellen, moet de urine op kweek gezet worden. Alleen dan weet de dierenarts precies welke medicatie het meeste aansluit voor het bestrijden van de infectie.

Of blaasontsteking bij paarden goed te behandelen is, hangt af van de oorzaak. Een bacteriële infectie wordt bestreden met antibiotica en ontstekingsremmers.

Bij tumoren, blaasstenen of poliepen ligt de behandeling minder simpel. Hier is doorgaans een operatie voor nodig, omdat deze boosdoeners vaak niet extern te verwijderen zijn.

Blaasontsteking bij paarden: Voorkomen

Naast bacteriële infecties, kan een paard ook blaasontsteking oplopen door blaasstenen. Maar waardoor deze stenen veroorzaakt worden, heeft de huidige wetenschap nog niet ontrafeld.

Controle

Net als bij mensen, kunnen ook paarden na de eerste blaasontsteking gevoelig blijven voor terugkerende infectie. Houd dus je dier in de gaten en laat het regelmatig controleren door een dierenarts. Wellicht is er meer onderzoek nodig om de oorzaak van de terugkerende infectie te achterhalen.

Dieet

Er wordt beweerd, dat het voorkomen van blaasstenen een connectie kan hebben tussen een tekort in vitamine A of teveel aan vitamine D. Ook kan slecht “uitplassen”, waardoor urine in de blaas blijft staan, een oorzaak zijn.

Maar wat je veel hoort, is het effect van dieet. Er wordt gezegd dat een teveel aan fosfor, magnesium of calcium het vormen van blaasstenen fors verhoogd.

Hygiëne 

De kans op infectie is het hoogst, wanneer de interne flora (samenstelling van benodigde bacteriën) verstoord wordt. Zorg daarom voor een goede hygiëne en controle rond het urogenitaal stelsel.